Terug naar overzicht

----------

Ingrijpende situatie.

Voordat je dit gaat lezen, wil ik met nadruk iets belangrijks aangeven. Tijdens en na het voorval waar ik over schrijf hebben alle werkers intensieve begeleiding gekregen. Als je merkt dat het dusdanige impact op je heeft, schroom dan niet om deskundige hulp in te schakelen. Een huisarts is daarin meestal de eerst aangewezen persoon.

Tijdens mijn werk op de Ruyterstee, in Smilde, heb ik een zeer ingrijpende situatie meegemaakt. Samen met mijn collega was ik aan het werk op de groep toen wij geïnformeerd werden over een situatie die zich in een gesloten afdeling had afgespeeld. Eerst kregen wij een bericht via de mail en vijf minuten daarna was onze leidinggevende op de groep. In een afzonderingsruimte van de gesloten afdeling was een meisje om het leven gekomen door zelfdoding. Het bleek dat verschillende cliënten afwisten dat het meisje dit van plan was. Al het personeel wat eigenlijk vrij was, moest komen werken omdat we de cliënten extra aandacht moesten geven. Daarnaast bestond ook het gevaar dat wanneer iemand met een zelfmoordgedachte loopt, dit wel eens het laatste zetje kan zijn om door te zetten, wanneer hij/zij ziet dat het een ander ook lukt. Er is dus een kans op een sneeuwbaleffect, werd aangegeven. Na verloop van tijd keerde de rust weer terug en is er na dit tragische gebeuren naar mijn weten verder niets meer van dien aard gebeurd.

Sommige cliënten wisten ervan omdat het meisje een afscheidsbrief had geschreven. In die brief gaf zij aan vroeger seksueel misbruikt te zijn door haar vader. Er waren meerdere malen dingen met haar lichaam gebeurd die zij absoluut niet wilde maar die zij niet tegen kon houden. Zij werd vies van haar eigen lichaam en het moest vernietigd worden. Zij wilde zelf niet dood, ze wilde verder leven, alleen haar lichaam moest vernietigd worden. Ik vond het bizar om dit zo te horen te krijgen.

Naast deze situatie speelde er voor mij ook andere zaken die hier mee te maken hadden. Het was voor mij niet de eerste keer dat ik door mijn cliënten met seksueel misbruik te maken kreeg. In die zelfde periode deed ik een HBO opleiding, waar ik heb gekozen een keuzevak te nemen waar seksueel misbruik een onderwerp in was. Hier heb ik, voor mij, belangrijke informatie opgedaan.

Wanneer er binnen een gezin sprake is, of is geweest, van incest waar bijvoorbeeld de vader dader is, bestaat de kans dat de het slachtoffer veel agressie en boosheid toont naar de moeder van het gezin. Ik had dit nooit zo goed begrepen, maar het blijkt dat in veel gevallen de moeder af weet van het misbruik en om welke reden dan ook niet ingrijpt. Het slachtoffer voelt zich daardoor enorm in de steek gelaten en machteloos.

Een andere situatie was dat ik een documentaire had gezien over de oorlog in voormalig Joegoslavië. Hier vertelde een vrouw dat zij structureel door soldaten was vernederd en verkracht. Zij kon en zal niet verder leven met die herinneringen. Zoveel pijn, zoveel herinneringen en beelden die haar beheersten. Zij kon dit niet verder verdragen en gaf aan een einde te gaan maken aan haar leven.

Ook dit heeft mij toen diep geraakt en heeft mij geleerd niet te snel te oordelen. Helemaal niet oordelen, vind ik om verschillende reden lastig. Respect, een ander in zijn waarde laten, is dan belangrijk.

Terug naar overzicht